Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη τῆς Μωγαρισσοῦ, ἡ ὁποία ἀνῆκε στὴν ἐπαρχία τῆς Καππαδοκίας. Ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Λέοντος τοῦ Θρακὸς καὶ ἔφτασε ἕως καὶ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἀναστασίου (491 – 518 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Προαιρέσιος καὶ ἡ μητέρα του Εὐλογία. Ἦταν καὶ οἱ δυὸ εὐσεβεῖς καὶ πιστοὶ ἄνθρωποι. Ὁ Θεοδόσιος ὅμως, ἀπὸ θεῖο ζῆλο, δὲν ἀκολούθησε τὴν ἔγγαμο ζωή, ἀλλὰ τὸ μοναχικὸ βίο. Γι’ αὐτὸ ἔφυγε ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα νὰ προσκυνήσει τοὺς Ἁγίους Τόπους. Στὴ συνέχεια μετέβη στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου ἐπισκέφθηκε τὸν Ἅγιο Συμεὼν τὸν Στυλίτη, ὁ ὁποῖος τὸν ἐμύησε στὰ τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ προεῖπε ὅτι θὰ γίνει ποιμένας πολλῶν λογικῶν προβάτων. Ἀσκήτεψε κοντὰ στὸ θαυμαστὸ καὶ ἐνάρετο ἀσκητή, ποὺ ὀνομαζόταν Λογγίνος, μὲ τὸν ὁποῖο μαζὶ μελετοῦσε, συζητοῦσε καὶ προσευχόταν καὶ τοῦ ὁποίου σπούδαζε τὴν πνευματικὴ διαύγεια καὶ τὴ μεγάλη ταπεινοφροσύνη.

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἄσκηση, ἔφθασε σὲ τόσο ὕψος ἠθικῆς τελειότητας, ὥστε νὰ ἐπιτελεῖ, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, θαύματα. Ὁ Ἅγιος εἶχε κατασκευάσει ἕναν τάφο γιὰ τὸν ἑαυτό του, ὥστε βλέποντάς τον νὰ ἐνθυμεῖται τὸ θάνατο. Τὸν τάφο αὐτὸν ἐγκαινίασε μὲ τὸν θάνατό του ἕνας Ἅγιος ἀσκητής, ὀνόματι Βασίλειος. Τὸν ἀσκητὴ λοιπὸν αὐτόν, ἐνῶ εἶχε πεθάνει, μόνο ὁ Θεοδόσιος καὶ ἕνας ἄλλος μοναχὸς τὸν ἔβλεπαν νὰ στέκεται ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους μοναχοὺς καὶ νὰ συμψάλλει. Στοὺς ὑπόλοιπους μοναχοὺς ὁ Βασίλειος ἦταν ἀθέατος. Ἕνα ἄλλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου, εἶναι τὸ ὅτι σὲ ἕναν τόπο στὸν ὁποῖο πρόκειται νὰ ἱδρύσει μοναστήρι, ἄναψε σβησμένα κάρβουνα, χωρὶς νὰ ἔχει φωτιά.

Ἀλλὰ καὶ τὸ προορατικὸ χάρισμα εἶχε λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ Ἅγιος. Ἔτσι προεῖπε τὴν καταστροφὴ ποὺ θὰ γινόταν στὴν Ἀντιόχεια ἀπὸ μεγάλο σεισμό.

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος ὑπῆρξε καὶ καθηγητὴς πολλῶν μοναχῶν στὴν ἀσκητικὴ ζωή. Δὲν ἄργησε ἔτσι πλησίον του νὰ σχηματισθεῖ κοινοβιακὴ ζωὴ ποὺ τὸν εἶχε ὡς κέντρο καὶ ὁδηγό. Ὁ ὑπερβολικὸς ἀριθμὸς τῶν μοναχῶν ποὺ συγκεντρώθηκαν κοντά του, τὸν ἔκανε νὰ σκεφθεῖ ποὺ θὰ ἦταν προτιμότερο νὰ ἱδρύσουν κοινοβιακὸ μοναστήρι. Μετὰ ἀπὸ προσευχὴ καὶ σκέψη ἐξέλεξαν ἐρημικὸ τόπο, πέραν τῆς Νεκρᾶς Θάλασσας, ἡ ὁποία ἀπέχει ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα ἀρκετὲς ὧρες. Ἐκεῖ τὸ μέγα πλῆθος τῆς ἀδελφότητας, ἔκτισε σὲ λίγο χρόνο μονὴ μὲ ἐκκλησία καὶ νοσοκομεῖα, καθόσον ἡ φήμη τοῦ Ὁσίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου ἔφερε ἐκεῖ πλήθη ποὺ ζητοῦσαν τὴν συμβουλή του, τὴν εὐλογία του ἣ τὴν ὑλική του βοήθεια. Ἐκεῖνος τοὺς δεχόταν πατρικὰ πάντοτε, τοὺς καθοδηγοῦσε, τοὺς ἐνθάρρυνε ἢ τοὺς παρακαλοῦσε, σὰν νὰ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἔπασχε καὶ εἶχε ἀνάγκη τῆς ἰατρείας. Στὶς ὧρες τοῦ μεσονυκτίου ἀνέτεινε τὰ χέρια του στὸν οὐρανὸ καὶ ζητοῦσε ἐνίσχυση καὶ χάρη καὶ ἄφεση γιὰ ἀνθρώπους, πρὸς τοὺς ὁποίους πρὸ ὀλίγων ὡρῶν ἦταν ἐντελῶς ἄγνωστος.

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος, ἀφοῦ ἔφθασε σὲ βαθύτατο γῆρας, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Ἡ εἴδηση τῆς κοιμήσεώς του διαδόθηκε σὰν ἀστραπή. Καὶ ἔτρεξαν πολλοί, λαϊκοί, κληρικοὶ καὶ μοναχοί, ἀκόμη καὶ Ἐπίσκοποι, γιὰ νὰ ἀσπαστοῦν τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου ἀνδρός, ποὺ στάθηκε γιὰ ὅλους φιλόστοργος πατέρας καὶ προστατευτικὸς ἀδελφός. Καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων προσῆλθε νὰ ἀσπασθεῖ καὶ νὰ παραστεῖ στὴν ἐξόδιο Ἀκολουθία. Μεγάλη δὲ ὑπῆρξε ἡ συγκίνησή του, ὅταν βρέθηκε ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ σκηνώματος τοῦ Ὁσίου. Ἡ σύναξή του ἐτελεῖτο στὸ σεπτὸ Ἀποστολεῖο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου, ποὺ ἦταν κοντὰ στὴν Ἁγία Σοφία.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἀρεταῖς θεοσδότοις ἐκλάμψας Ὅσιε, Μοναστικῆς πολιτείας ὤφθης λαμπρὸς χαρακτήρ, καὶ φωστὴρ θεοειδὴς Πάτερ καὶ ἔξαρχος, Θεοδόσιε σοφέ, τῶν Ἀγγέλων μιμητά, θεράπων ὁ τῆς Τριάδος· ἣν ἐκδυσώπει ἀπαύστως,ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τὴ ὑπερμάχω.

Πεφυτευμένος ἐν αὐλαῖς ταῖς τοῦ Κυρίου σου

Τὰς σὰς ὁσίας ἀρετὰς τερπνῶς ἐξήνθησας

Καὶ ἐπλήθυνας τὰ τέκνα σου ἐν ἐρήμῳ,

Τῶν δακρύων σου τοῖς ὄμβροις ἀρδευόμενα,

Ἀγελάρχα τῶν Θεοῦ θείων ἐπαύλεων·

Ὅθεν κράζομεν, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε. 

Μεγαλυνάριον.

Δόσιν θεοδώρητον εἰληφώς, δόσεσιν ὁσίαις, τὰς χορείας τῶν Μοναστῶν, ἱερῶς ῥυθμίσας, δοτοὺς Θεῷ προσῆξας, τοὺς σοὶ ἐφαπομένους, ὦ Θεοδόσιε. 

Οἱ Ὅσιοι Θεόδωρος καὶ Ἀγάπιος ὁ Ἀρχιμανδρίτης 

Ἡ μόνη πληροφορία ποὺ ἔχουμε εἶναι ὅτι ὁ Ὅσιος Ἀγάπιος ἀσκήτεψε στὴν Ἀπαμεία τῆς Συρίας.
Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τῶν Ὁσίων.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ἅγιος Μάϊρος 

Εἶναι ἄγνωστο ποὺ καὶ πότε μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστὸ ὁ Ἅγιος Μάϊρος. Σὲ ἁγιολόγιο ἀναφέρεται ὅτι μᾶλλον πρόκειται περὶ τοῦ Ἁγίου Μαΐωρος ἢ Μαΐωνος ποὺ ἑορτάζεται στὶς 15 Φεβρουαρίου καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ (284 – 304 μ.Χ.) καὶ Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.). Σύμφωνα μὲ αὐτὸ τὸ Συναξάρι ὁ Μάρτυς ἦταν στρατιώτης στὸ τάγμα τῶν Μαύρων. Συνελήφθη στὴν πόλη τῆς Γάζας ὡς Χριστιανὸς καὶ βασανιζόταν ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες ἀπὸ τριάντα ἕξι στρατιῶτες διαδοχικά.
Ἀφοῦ ὑπέμεινε γενναία καὶ μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τὸ μαρτύριο, πέθανε ἀπὸ τὰ βασανιστήρια.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ὅσιος Βιτάλιος 

Ὁ Ὅσιος Βιτάλιος ἔζησε κατὰ Θεόν, ὡς μοναχός, στὶς ἀρχὲς τοῦ 7^ου αἰώνα μ.Χ. καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος γίνεται λόγος γιὰ κάποιον ἀσκητὴ Βιτάλιο, ποὺ ἦταν μοναχὸς στὴ Μονὴ τοῦ Ἀββᾶ Σερίδου καὶ ὅταν μετέβαινε στὴν Ἀλεξάνδρεια, γιὰ νὰ πουλήσει τὰ ἐργόχειρά του, πρόσφερε τὰ χρήματα σὲ μία πόρνη, παρακαλώντας την νὰ μὴν ἁμαρτήσει.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ἅγιος Ὑγίνος Ἐπίσκοπος Ρώμης 

Ὁ Ἅγιος Ὑγίνος ἢ Ὑγίεινος γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα, ἦταν φιλόσοφος καὶ στὴ συνέχεια χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης (136 – 140 μ.Χ.). Μαρτύρησε τὸ ἔτος 140 μ.Χ. ἐπὶ αὐτοκράτορα Ἀντωνίνου Πίου (138 – 161 μ.Χ.).

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Οἱ Ἅγιοι Πέτρος, Σεβέριος καὶ Λεύκιος οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι Πέτρος, Σεβέριος καὶ Λεύκιος, μαρτύρησαν στὴν Ἀλεξάνδρεια.
Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τῶν Ἁγίων Μαρτύρων.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Σύναξις τῶν Μυρίων Ἁγίων Ἀγγέλων 

Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ τῆς Συνάξεως τῶν Μυρίων Ἁγίων Ἀγγέλων, ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας «ἐν τοῖς Δομνίνου ἐμβόλοις». Ὁ ναὸς τῶν Μυριαγγέλων ἦταν, ἰδιαίτερα κατὰ τὸν 6^ο αἰώνα μ.Χ., ὀνομαστὸς γιὰ τὰ τελούμενα σὲ αὐτὸν θαύματα.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ἐγκαίνια Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ ἐν Πλακιδιαναῖς 

Ὁ ναὸς ἦταν ἀφιερωμένος στὸν Πρωτομάρτυρα Στέφανο καὶ πιθανότατα τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἐτελεῖτο ἡ ἑορτὴ τῶν κτητόρων αὐτοῦ. Ἡ περιοχὴ τῶν Πλακιδιανῶν στὴν Κωνσταντινούπολη ὀνομαζόταν ἔτσι ἀπὸ τὴν θυγατέρα τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου, Πλακιδία.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ἐγκαίνια Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ ἐν Πλακιδιαναῖς 

Ὁ ναὸς ἦταν ἀφιερωμένος στὸν Πρωτομάρτυρα Στέφανο καὶ πιθανότατα τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἐτελεῖτο ἡ ἑορτὴ τῶν κτητόρων αὐτοῦ. Ἡ περιοχὴ τῶν Πλακιδιανῶν στὴν Κωνσταντινούπολη ὀνομαζόταν ἔτσι ἀπὸ τὴν θυγατέρα τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου, Πλακιδία.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ἐγκαίνια Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Μάρκου πλησίον τοῦ Ταύρου

Ἡ μνήμη τῶν ἐγκαινίων ἀναφέρεται καὶ στὸν κώδικα 68 τῆς Μονῆς Παντοκράτορος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἑορτάζεται στὶς 24 Ἰανουαρίου. Πρόκειται γιὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος Ἐπίσκοπος Τραπεζοῦντος 

Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Κορησσὸς Καστορίας καὶ γεννήθηκε ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἦταν ἀδελφὸς τοῦ Ὁσίου Διονυσίου († 25 Ἰουνίου), ἱδρυτοῦ τῆς Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου Ἁγίου Ὄρους.

Ὁ Ὅσιος ἔγινε μοναχὸς στὴν Μονὴ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Ἡγουμένου διετέλεσε Ἡγούμενος αὐτῆς. Κάποια μέρα ἐπέδραμαν κατὰ τοῦ αἰγιαλοῦ τῆς Μονῆς Τοῦρκοι πειρατές, οἱ ὁποῖοι ἀπήγαγαν τὸν Ὅσιο ὡς αἰχμάλωτο στὴν Βιθυνία. Κατάφερε νὰ ἐλευθερωθεῖ καὶ ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη. Μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Πατριάρχη Καλλίστου, μὲ τὸν ὁποῖον συνδεόταν Πνευματικά, γίνεται Ἡγούμενος τῆς περίφημης Μονῆς τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Μαγγάνων. Γιὰ τὴν ἀρετή του καὶ τὴν ὁσιότητα τοῦ βίου του ἐξελέγη, τὸ 1370, Ἐπίσκοπος Τραπεζοῦντος.
Ὁ Ὅσιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη περὶ τὸ ἔτος 1392.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ διὰ Χριστὸν Σαλός καὶ Θαυματουργὸς 

Ὁ Ὅσιος Μιχαὴλ ἔζησε στὴν Ρωσία καὶ καταγόταν ἀπὸ πλούσια οἰκογένεια. Ἦταν διὰ Χριστὸν σαλός, γιὰ νὰ ἀποκρύψει τὶς ἀρετές του ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ νὰ ἀποφεύγει τὸν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων.
Μόνασε στὴ Μονὴ Κλὸπς τοῦ Νόβγκοροντ τῆς Ρωσίας καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ 1456. Τὸ σκήνωμά του ἐνταφιάσθηκε στὴ Μονὴ Κλόπς.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Νεομάρτυρας ἐκ Κρήτης 

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη Κριτσὰ Μεραμβέλλου Κρήτης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Τζανῆς.

Νυμφεύθηκε μὲ μία Μωαμεθανή, ποὺ τὴν ἔλεγαν Φετμὰ καὶ ἀπέκτησε δυὸ υἱούς. Ὅμως ὁ Νικηφόρος ἀλλαξοπίστησε καὶ ἔγινε Μουσουλμάνος λαβῶν τὸ ὄνομα Ἰμπραχίμ. Ἀλλὰ μὲ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἦλθε στὸν ἑαυτό του καὶ μετανόησε γιὰ τὸ ὀλίσθημά του. Ἀπὸ τότε ζοῦσε τὴν Χριστιανικὴ πίστη καὶ ζωή.

Ἡ γυναίκα του, βλέποντας αὐτὴ τὴν μεταστροφή του, τὸν κατήγγειλε στὶς ἀρχές. Τότε ὁ Νικηφόρος συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ βαλῆ τῆς Κρήτης, στὸ Χάνδακα (Ἡράκλειο), τοῦ Μουσταφᾶ Πασᾶ. Ἡ ὑπόθεση παραπέμφθηκε στὸ Ἱεροδικεῖο, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁ Μάρτυρας ὁμολόγησε μὲ γενναιότητα τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Ἡ ἀπόφαση ἦταν καταδικαστική.
Ὁ Νεομάρτυς Νικηφόρος ἀπαγχονίστηκε τὸ ἔτος 1832, σὲ ἡλικία 30 ἐτῶν καὶ ἔλαβε τὸν ἁμαράντινο στέφανο τῆς δόξας.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr

Ἡ Ὁσία Εὐπραξία ἐκ Ρωσίας 

Ἡ Ὁσία Εὐπραξία καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρωσία καὶ μόνασε κοντὰ στὸ χωριὸ Τελιάκωφ τῆς περιοχῆς τῆς Κοστρόμα. Κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1823.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr